Είχα την έμπνευση να φτιάξω έναν μικρό τίγρη μία περίοδο που δύο πολύ αγαπημένα μου παιδιά βρίσκονταν στο νοσοκομείο για διαφορετικούς λόγους το καθένα. Λιγότερο ή περισσότερο σημαντικοί λόγοι - δεν έχει σημασία. Βίωσα την αγωνία, το φόβο απέναντι σε αυτό που απειλεί την υγεία, τη χαρά, στερεί τις διακοπές και φέρνει πόνο και ταλαιπωρία.
Ο τίγρης, λοιπόν, δημιουργήθηκε μέσα σε αυτό το κλίμα. Του πόνου, του φόβου, της αγωνίας.
Έφτιαξα μία μικρή ιστορία γύρω από τον μικρό αυτό τιγράκο. Είναι κι αυτός ένα παιδάκι ακόμα χωρίς πολλές εμπειρίες και χωρίς πολλές απαντήσεις στα μεγάλα "γιατί" του κόσμου. Φοβήθηκε κι αυτός. Φοβήθηκε για το άγνωστο. Φοβήθηκε γι'αυτό που τον περιμένει. Φοβήθηκε για τη ζωή του που απειλήθηκε. Αλλά δεν το έβαλε κάτω. Αγωνίστηκε - με το φόβο του αγκαλιά - και βγήκε νικητής.
Ο Αντρέας ο τίγρης είναι ο μεγάλος νικητής!
Είναι νικητής του ίδιου-του του φόβου.
Είναι ο μεγάλος νικητής της ζωής!
Κ και Λ σας αγαπώ πολύ!
Ο τίγρης, λοιπόν, δημιουργήθηκε μέσα σε αυτό το κλίμα. Του πόνου, του φόβου, της αγωνίας.
Έφτιαξα μία μικρή ιστορία γύρω από τον μικρό αυτό τιγράκο. Είναι κι αυτός ένα παιδάκι ακόμα χωρίς πολλές εμπειρίες και χωρίς πολλές απαντήσεις στα μεγάλα "γιατί" του κόσμου. Φοβήθηκε κι αυτός. Φοβήθηκε για το άγνωστο. Φοβήθηκε γι'αυτό που τον περιμένει. Φοβήθηκε για τη ζωή του που απειλήθηκε. Αλλά δεν το έβαλε κάτω. Αγωνίστηκε - με το φόβο του αγκαλιά - και βγήκε νικητής.
Ο Αντρέας ο τίγρης είναι ο μεγάλος νικητής!
Είναι νικητής του ίδιου-του του φόβου.
Είναι ο μεγάλος νικητής της ζωής!
Κ και Λ σας αγαπώ πολύ!
No comments:
Post a Comment